Rozmowa z Jego Boską Miłością A.C Bhaktivedanta Swami Prabhupad’em (1) w czerwcu 1976 w Nowym Vrindavan – w społeczności rolniczej członków Hare Kryszna w Zachodniej Wirginii. Śrila Prabhupad odpowiada na pytania wysłane do niego od redaktorów Bhavan w Journal - jednego z wiodących w Bombaju czasopiśmie o tematyce kulturalnej i religijnej.

Wielbiciel: Oto pierwsze pytanie: "Mówi się, że największą siłą hinduizmu jest jego katolickość, lub inaczej szeroki zakres poglądów (przypis tłumacza: ścieżek do praktyki), ale jest to również jego największa słabość, gdyż jest bardzo mało obrzędów religijnych, które są obowiązkowe dla wszystkich, tak jak w innych religiach. Czy jest to konieczne i możliwe do przedstawienia pewnych podstawowych niezbędnych obrzędów dla wszystkich hinduistów? "

Śrila Prabhupada: Jeśli chodzi o religię wedyjską, to nie jest ona tylko dla Hindusów; jest ona dla wszystkich żywych istot. To jest pierwsza rzecz, którą należy zrozumieć. Religia wedyjska jest nazywana sanatana-dharma czyli "wiecznym zajęciem żywej istoty." Żywa istota jest sanatana [wieczna]. Bóg jest sanatana, dlatego nazywa się sanatana-dharma. Sanatana-dharma jest przeznaczona dla wszystkich żywych istot, nie tylko dla tzw. Hindusów. Hinduizm, ten czy tamten "izm", te wszystkie „izmy” to nieporozumienie. Historycznie, sanatana-dharma była regularnie praktykowana w całych Indiach, a Indianie byli nazywani "Hindusami" przez muzułmanów. Muzułmanie widzieli, że Indianie mieszkali po drugiej stronie rzeki Sind, a muzułmanie wypowiadają Sind jako Hind. Dlatego nazwali Indie "Hindustan" a ludzi, którzy tam żyli "Hindusami". Ale słowo Hindu nie ma odniesienia w literaturze wedyjskiej, ani tzw. Hindu dharma. Teraz, sanatana-dharma lub dharma wedyjska jest zniekształcona, nie jest przestrzegana, ani praktykowana prawidłowo i stała się znana jako hinduizm, jednakże jest to wypaczenie. Musimy studiować sanatana-dharma; wtedy będziemy w stanie zrozumieć, czym jest religia wedyjska.

[Śrila Prabhupada mówi do wielbiciela] Czytaj z jedenastego rozdziału Bhagavad-gity (2), osiemnasty werset.

Wielbiciel: [czyta].

tvam aksharam paramam veditavyam

tvam asya vishvasya param nidhanam

tvam avyayah shashvata-dharma-gopta

sanatanas tvam purusho mato mnie

"O Kryszno Ty jesteś celem pierwotnym i najwyższym; Ty jesteś ostatecznym miejscem spoczynku tego całego wszechświata; Ty jesteś najstarszy i niewyczerpany; Ty jesteś ostoją wiecznej religii, Osobą Boga. Takie jest moje zdanie."

Śrila Prabhupada: Takie zrozumienie jest nam potrzebne. Kryszna jest wieczny, my jesteśmy wieczni a miejsce gdzie możemy żyć i wymieniać nasze uczucia z Kryszną – to też jest wieczne. A system, który uczy, tego wiecznego procesu wzajemności (relacji), jest właśnie sanatana-dharma, która przeznaczona jest dla każdego.

Uczeń (Wielbiciel): Więc jak określone i jak powinny być przestrzegane codzienne praktyki religijne dla osoby, która aspiruje do podążania ścieżką sanatana-dharmy? Co powinien robić? Jest taki zarzut, że w obrębie hinduizmu, albo powiedzmy w kręgu tych, którzy podążają za sanatana-dharma, jest wielka różnorodność, jest tak wiele różnych odrębnych praktyk w tym procesie.

Śrila Prabhupada: Dlaczego mówisz o różnorodności? Dlaczego nie skorzystasz z prawdziwego celu religii od Kryszny? Kryszna mówi [Bhagvad Gita. 18.66], „sarva-dharman parityajya mam ekam sharanam vraja. Po prostu porzuć wszystkie inne tak zwane dharmy i po prostu podporządkuj się Mnie”. Dlaczego za tym nie podążysz? Dlaczego zabierasz się za barwne praktyki pod nazwą tzw. hinduizmu? Dlaczego nie przyjmiesz rady od samego sanatana (wiecznego) czyli Kryszny? Odmawiasz przyjęcia sanatana-dharmy od sanatana, to co Bóg mówi, a Ty mówisz, "Jak możemy uniknąć tak wiele odmiennych punktów widzenia i znaleźć ten właściwy?" Dlaczego akceptujesz te uchybienia? Przyjmij tą jedną świadomość: sarva-dharman parityajya mam ekam sharanam vraja. Dlaczego tego nie zrobisz?

Uczeń: Jak ludzie mogą to zrobić w praktyce, na co dzień?

Śrila Prabhupad: A jak my to robimy? Czy to, co robimy, nie jest praktyczne? Ludzie będą produkować własne niepraktyczne ścieżki religii, ale nie przyjmą naszego praktycznego systemu. Czyli jakiego? Man-mana bhava mad-bhakto mad-yaji mam namaskuru- „po prostu myśl o Krysznie, stań się jego wielbicielem, czcij Go i składaj Mu pokłony” [B.G 18.78]. Gdzie tu jest trudność? Gdzie jest niepraktyczność? Kryszna mówi: "To jest twój obowiązek. Jeśli to zrobisz, to przyjdziesz do mnie, bez żadnych wątpliwości". Dlaczego tego nie zrobisz? Dlaczego pozostać hindusem? Dlaczego pozostać muzułmaninem? Dlaczego pozostać chrześcijaninem? Porzuć wszystkie te bzdury. Po prostu podporządkuj się Krysznie a zrozumiesz, "Jestem wielbicielem Kryszny, sługą Kryszny." Wtedy wszystkie problemy zostaną natychmiast rozwiązane.

Uczeń: Ale hinduiści powiedzieliby: "Jest tak wiele innych aspektów hinduskiej dharmy."

Śrila Prabhupada: Prawdziwa dharma jest zdefiniowana w Śrimad-Bhagavatam: „dharmam tu sakshad bhagavat- pranitam". [przypis tłumacza cytat z Śrimad Bhagavatham 6.03.19] (2)  Cokolwiek mówi Bóg jest dharmą. Teraz, Bóg mówi do Ciebie: „Porzuć wszystkie inne dharmy i po prostu podporządkuj się Mnie." Po prostu przyjmij taką dharmę. Dlaczego chcesz pozostać Hindusem? A poza tym, jaki Hindus nie akceptuje autorytetu Kryszny? Nawet dzisiaj, jeśli Hindus mówi: „Nie obchodzi mnie Kryszna i Bhagavad-gita", zostanie on natychmiast odrzucony i uznany za szaleńca. Dlaczego nie przyjmiesz instrukcji Kryszny? Po co szukać gdzie indziej? Twoim problem jest to, że nie wiesz, czym jest religia i nie wiesz czym jest sanatana-dharma. W naszym społeczeństwie świadomości Kryszny jest wielu, którzy byli wcześniej tzw. hindusami, muzułmaninami czy chrześcijanami, ale teraz ich nie obchodzą te -izmy „hinduizm" , „muzułmanizm" czy „chrześcijanizm". Dbają tylko o Krysznę. To wszystko. Jeśli podążasz za fałszywym systemem religijnym to będziesz cierpieć, ale jeśli podążasz za prawdziwy system religijnym to będziesz szczęśliwy. Niestety. Indianie porzucili prawdziwy system sanatana-dharma lub varnashrama- dharma i akceptują galimatias o nazwie „hinduizm". W związku z tym są same kłopoty. Religia wedyjska oznacza varnashrama-dharmę czyli podział społeczeństwa na cztery klasy społeczne i cztery duchowe porządki życia. Czterema klasami społecznymi są bramini (kapłani i inteligencja), kszatriowie (przywódcy polityczni i wojskowi), waisziowie (handlarze i rolnicy) oraz śudrowie (pracownicy fizyczni i artyści). Czterema duchowymi porządkami życia są brahmacaria (żyjący w celibacie student), następnie grihastha (gospodarz domu), vanaprastha (Ci którzy już nie pracują np. emeryt) i sannyasin (osoba żyjąca w wyrzeczonym porządku życia, np. wędrujący nauczyciel). Gdy wszystkie te grupy i ludzie w danym porządku życia współpracują harmonijnie, aby zadowolić Najwyższego Pana, wtedy mamy do czynienia z prawdziwą religią lub dharmą.

Uczeń: Następne pytanie jest takie: "W wieku Kali, czyli obecnym wieku kłótni, bhakti (czyli praktyczna służba oddania dla Boga) została opisana jako najbardziej odpowiednia ścieżka realizacji Boga. Jednakże w naukach z gałęzi filozoficznej Wedanta wielcy uczeni kładą akcent na wiedzę czyli gjanę (inaczej spekulacji intelektualnej).

[przypis tłumacza: wielcy uczeni w tych pismach kładą nacisk na aspekt zdobycia wpierw wiedzy duchowej -jnany a nie podjęcia wpierw praktycznej służby oddania czyli bhakti].

Śrila Prabhupada: Tak zwani wedantyści są oszustami; nie wiedzą czym jest wedanta, ale ludzie chcą być oszukiwani, więc oszuści wykorzystują ich. Słowo weda (veda) znaczy "wiedza", a anta oznacza „koniec". Tak więc znaczeniem słowa wedanta jest „ostateczna wiedza" a jedną z głównych ksiąg jest Wedanta sutra. (Sutra składa się z wielu aforyzmów: w jednej sutrze w kilku słowach, zawarta jest wielka filozofia.) Pierwszym aforyzymem Wedanta-sutry jest „athato brahma- jijnasa”: „Teraz, w ludzkiej formie życia, należałoby zapytać o Brahmana(4) czyli Absolutną Prawdę." Więc badania nad wedanta-sutrą zaczynają się, gdy ktoś szuka wiedzy o Prawdzie Absolutnej. A czym jest ta Prawda Absolutna? Odpowiedź na to pytanie można odnaleźć w sekundę w drugim aforyzmie. Janmady asya yatah: „Brahman jest źródłem wszystkiego." Więc Brahman jest Bogiem, czyli źródłem wszystkiego. A cała weda, czyli wiedza, kulminuje w Nim. Potwierdza to Kryszna w Bhagavad-gicie [15.15]. Vedaish ca sarvair aham eva vedyah: „Celem wszystkich Wed, wszystkich ksiąg wiedzy jest poszukiwanie Boga." Więc cała Vedanta-sutra jest opisem Najwyższej Osoby Boga. Jednakże w tym wieku Kali ludzie nie będą w stanie dobrze studiować Vedanta-sutry, ze względu na brak wykształcenia. Śrila Vyasadeva osobiście napisał komentarz do Vedanta-sutry. Tym komentarzem jest Śrimad-Bhagavatam (2) (bhashyam brahma-sutranam). Śrimad-Bhagavatam jest prawdziwym komentarzem do Vedanta-sutry, napisany przez samego autora, Vyasadevę, według instrukcji Narady, jego mistrza duchowego. Śrimad-Bhagavatam rozpoczyna się od samego aforyzmu jako Vedanta-sutry, janmady asya yatah, a następnie kontynuuje anvayad itaratash cartheshv abhijnah svarat. Tak więc w Śrimad-Bhagavatam cała Vedanta-sutra jest wyjaśniona przez samego autora Vedanta-sutry. Ale są tacy dranie, którzy bez zrozumienia Vedanta-sutry, bez czytania prawdziwego komentarza do Vedanta-sutry, pozują się jako Wedantyścii i zwodzą ludzi. A ponieważ ludzie nie są wykształceni, to przyjmują tych drani jako Wedantystów. Rzeczywiście, tak zwani Wedantyści są oszustami; Oni nie są Wedantystami. Nie wiedzą nic o Wedancie. Vedanta-sutra jest wyjaśniona w Śrimad-Bhagavatam, i jeśli weźmiemy Śrimad-Bhagavatam za prawdziwe wyjaśnienie Vedanta-sutry możemy zrozumieć, czym jest Vedanta. Ale jeśli przyjmiemy schronienie oszustów, to nie będziemy w stanie zrozumieć Vedanty. Ludzie nie mają wiedzy, więc mogą być oszukani i okłamani przez kogokolwiek. Ale teraz powinni uczyć się od Ruchu Świadomości Kryszny, czym jest Vedanta i jak jest wyjaśniona Vedanta. Wtedy odniosą korzyść.

Uczeń: Na ogół ci, którzy podążają za komentarzami impersonalistów (przypis tłumacza: tych, którzy nie akceptują, że Bóg jest oryginalnie osobą) na temat Vedanta-sutry zainteresowani są wyzwoleniem z niedoli materialnego świata. Czy Śrimad-Bhagavatam również opisuje ścieżkę wyzwolenia (moksa)?

Śrila Prabhupada: Tak, ponieważ Śrimad Bhagavatam jest prawdziwym komentarzem do vedanta- sutry, znajdziemy ten werset opisujący ścieżkę wyzwolenie w tym wieku (przypis tłumacza: Kali – ciemnym wieku(3)):

kaler dosha-nidhe rajann asti hy eko mahan gunah

kirtanad eva krishnasya mukta-sangah param vrajet

W tym wieku Kali-yugi, który jest oceanem błędów, jest jedno błogosławieństwo. Co to takiego? Można wyzwolić się po prostu poprzez intonowanie mantry Hare Kryszna. To jest prawdziwa Vedanta, i rzeczywiście tak się dzieje. 

Uczeń: Czyli mówisz, że konkluzją Vedanta-sutry i konkluzją Śrimad-Bhagavatam, jest jedno i to samo-bhakti? 

Śrila Prabhupad: Tak.

Uczeń: Ale w jaki sposób powiązać bhakti oraz konkluzje wiedzy czy mądrości zawartej w Wedancie? Z jednej strony napisane jest, że bhakti (praktyczna służba oddania) jest najbardziej odpowiednią i najprostszą ścieżką realizacji Boga, ale także zauważamy, że nauki wedantystyczne kładą silny nacisk wpierw na realizację wiedzy duchowej (jnana). Czy to prawda?

Śrila Prabhupada: Co to jest jnana? To jest wyjaśnione przez Krysznę w Bhagavad-gicie [7.19]: bahunam janmanam ante jnanavan mam prapadyate. "Po wielu, wielu narodzinach, ten kto posiadł prawdziwą wiedzę, ten podporządkowuje się Mnie." Więc dopóki ktoś nie podporządkuje się Krysznie, nie ma mowy o realizacji tej wiedzy - jnana. Ta impersonalistyczna "jnana" to wszystko bzdury. Impersonaliści uważają siebie za jnanich, ale nie mają wiedzy w ogóle. Vedanta oznacza "ostateczną wiedzę." Więc przedmiotem ostatecznej wiedzy jest Kryszna- Bóg. Jeśli ktoś nie wie, kim jest Bóg, kim jest Kryszna, to jak możemy mówić o wiedzy? Ale jeśli drań twierdzi: "Jestem człowiekiem wiedzy", to co można zrobić? W tym samym wersecie, który wspomniałem , Kryszna stwierdza, vasudevah sarvam iti sa mahatma sudurlabhah: "Kiedy ktoś rozumie, że Vasudeva, Kryszna, jest wszystkim, taka osoba posiada pełnie wiedzy." Przed tym zrozumieniem nie ma mowy o wiedzy. Jest to po prostu nieporozumienie. Brahmeti paramatmeti bhagavan iti shabdyate. [Ś.B 1.2.11] Jeden może zacząć swoje poszukiwania od realizacji czym jest bezosobowy Brahmana (4) metodą spekulacji, następnie ten etap może prowadzić do realizacji Paramatmy(5) - zlokalizowanego aspektu Najwyższego. To drugi etap realizacji. Ale ostatni etapem jest zrozumienie Najwyższej Osoby Boga, Kryszny. Więc jeśli nie rozumiesz Kryszny, gdzie jest twoja wiedza? W połowiczna wiedza to żadna wiedza. Chcemy posiadać pełnie wiedzy, a taka pełnia jest możliwe wyłącznie dzięki łasce Kryszny, za pośrednictwem Bhagavad-gity.

Uczeń: Śrila Prabhupada, czy mogę zadać następne pytanie? "Czy niezbędne jest przyjęcie Guru (4) na swojej ścieżce duchowej aby osiągnąć cel? I w jaki sposób można rozpoznać swojego Guru?

Śrila Prabhupada: Tak, przyjęcie Guru jest niezbędne. To jest wyjaśnione w Bhagavad-gicie. Kiedy Kryszna i Arjuna rozmawiali jako przyjaciele, nie mogli dojść do konkluzji. Dlatego Arjuna postanowił przyjąć Krysznę za swojego Guru. [Śrila Prabhupada zwraca się do ucznia} Znajdź ten werset: karpanya-doshopahata-svabhavah ...

Wielbiciel: [czyta]

karpanya-doshopahata-svabhavah

pricchami tvam dharma-sammudha- cetah

yac chreyah Syan nishcitam bruhi tan mnie

shishyas te 'ham shadhi mam tvam prapannam

"Jestem teraz zdezorientowany co do swojego obowiązku i z powodu nieszczęsnej słabości straciłem wszelki spokoju. W tym stanie, proszę powiedz mi co jest dla mnie najlepsze. Teraz jestem Twoim uczniem i duszą w pełni podporządkowaną Tobie. Poucz Mnie, proszę. [Bg. 2.7]

Śrila Prabhupada: Nie tylko Arjuna, ale każdy jest zakłopotany jakie są jego prawdziwe obowiązki? Nikt nie może zadecydować sam za Siebie. Gdy lekarz jest poważnie chory, nie narzuca sobie samodzielnie kuracji. Wie, że jego mózg nie pracuje w porządku, więc wzywa innego specjalistę. Podobnie, gdy my jesteśmy zakłopotani, oszołomieni, kiedy nie możemy dostrzec żadnego rozwiązania - w tym czasie odpowiednią osobą, jest zacząć szukać Guru. To jest istotne; nie można tego uniknąć. Tak więc, w obecnym stanie naszej egzystencji wszyscy jesteśmy zakłopotani. I w tych okolicznościach, Guru jest wymagany, aby wskazać nam prawdziwy kierunek. Zakłopotany Arjuna reprezentuje zakłopotanego materialistę, który podporządkowuje się Guru. I aby dać przykład wszystkim Arjuna postanowił wybrać Krysznę jako swojego Guru. Nie poszedł do kogoś innego. Tak więc prawdziwym guru jest Kryszna. Kryszna jest nie tylko Guru dla Arjuny, ale dla wszystkich (6). Jeśli weźmiemy instrukcje od Kryszny i będziemy przestrzegać tej instrukcji, wtedy nasze życie możemy uznać za zakończone sukcesem. Misją ruchu świadomości Kryszny jest pomóc wszystkim zaakceptować Krysznę jako Guru. To jest nasza misja. Nie mówimy: "Jestem Kryszną." Nigdy nie mów tak. My po prostu pytamy się ludzi, "Proszę przestrzegaj zasad ustalonych przez Krysznę."

Wielbiciel: Niektóre z tych tak zwanych samozwańczych Guru powiedzą pewne rzeczy, które mówi Kryszna, ale dodadzą również inne swoje wymyślone instrukcje. Jaka jest pozycja takich osób?

Śrila Prabhupada: Oni są najbardziej niebezpieczni. Najbardziej niebezpieczni. Są oportunistami. Zgodnie z życzeniem klienta, dają pewne nauki, tak, żeby osoba słuchająca była zadowolona. Taka osoba nie jest Guru; on jest sługą. Chce służyć swoim tzw. uczniom, tak aby mogli czuć się spełnieni i dzięki temu dadzą mu coś. Prawdziwy guru nie jest sługą swoich uczniów; On jest ich Panem. Jeśli ktoś staje się sługą, jeśli chce zadowolić swoich uczniów przez schlebianie im, aby dostać ich pieniądze, to taka osoba nie jest mistrzem duchowym. Guru powinien być także sługą, tak - ale sługą Najwyższego Pana. Dosłowne znaczenie słowa guru to "ciężki" – ciężki od wiedzy i autorytetu, ponieważ jego wiedza i autorytet pochodzą od Kryszny. Nie możesz wykorzystać pozycji Guru dla spełniania swoich zachcianek.

Kryszna mówi, sarva-dharman parityajya mam ekam sharanam vraja: "Porzuć wszelkie rodzaje religii i po prostu podporządkuj się Mnie." [B.G 18.66] I my mówimy to samo: "Podporządkuj się Krysznie. Porzuć wszystkie inne idee tzw. dharmy, czyli religijności. " My nie mówimy:" Jesteśmy autorytetem. "Nie, mówimy: "Kryszna jest autorytetem, i powinieneś starać się zrozumieć Krysznę". To jest ruch świadomości Kryszny.

1. Kim jest A.C Bhaktivedanta Śrila Prabhupada? Jest on założycielem Acaryą (Najwyższym wśród doskonałych mistrzów duchowych) Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny. Jest przedstawicielem bhakti-yogi lub służby oddania. Prezentuje szkołę zgodną z ścieżką Brahma-Gaudyia Vaisnava sampradayi. Wywodząca się od samego Brahmy (wtórnego stwórcy i głównego architekta świata materialnego). Znana w języku polskim jako Wisznuizm Bengalski. Jest doskonałym sługą swojego Mistrza duchowego jego Boskiej Miłości Śrila Bhaktisiddhanty Sarasvati Gosvamiego. Pojawił się na świecie w Kalkucie 1 września 1896 roku. W wieku sześćdziesięciu dziewięciu lat po gruntowanych studiach nad pismami świętymi i praktyce pod okiem swojego Mistrza Duchowego postanowił jako pierwszy przedstawiciel (sana tana dharmy czy bhakti yogi) podzielić się wiedzą z Zachodem - dokładniej z mieszkańcami USA. 13 sierpnia 1965 roku wyruszył w daleką podroż przez Pacyfik do Bostonu. Bez pieniędzy z paroma dolarami w kieszeni, ale z wielką misją w sercu rozpoczął swoją służbę, tak jak nauczał tego sam Pan Caityanya Mahaprahu ( założyciel szkoły Wisznuizmu bengalskiego 1486-1534. Mistyk, prorok, święty i reformator religijny - zgodnie z pisami świętymi jak Śrimad Bhagavatham ukryta inkarnacja samego Kryszny). Zaledwie z parą kartali (cymbałków) rozpoczął ruch sankirtana czyli inaczej intonowania mantry Hare Kryszna Hare Kryszna Kryszna Kryszna Hare Hare Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare i oczarował serca milionów ludzi. Przetłumaczył i obarczył komentarzem kilkadziesiąt książek. Tłumacząc i prowadząc wykłady z takich pism świętych jak Bhagvad Gita czy Śrimad Bhagvatham oraz Caityana Caritamrta. Założył Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny (z angielskiego ISCKON) , które zajmuje się edukacją i szerzeniem kultury duchowej. Dla wielu był i nadal jest przywódcą duchowym, autorytetem, ojcem, przyjacielem i najdoskonalszym mistrzem duchowym. W ciągu niecałych 12 lat okrążył ziemię wielokrotnie, założył 108 świątyń i zorganizował wiele międzynarodowych festiwali. A cały swój trud i wysiłek zadedykował Krysznie oraz Swojemu Mistrzowi duchowemu, następnie pozostawił wszystko w rękach swoich uczniów.

Więcej informacji:

http://www.harekryszna.pl/historia-mtsk-na-swiecie https://pl.wikipedia.org/wiki/Bhaktiwedanta_Swami_Prabhupada

2. Bhagavad-gita i Śrimad Bhagavatam to święte pisma. Bhagavad-gita jest również nazywana jako Gitopanishad i należy do sekcji pism znanych jako Upaniszady z tego tytułu uważana jest za „śruti” czyli to co powinno się słyszeć – objawionej wiedzy. Bhagavad -Gita jest także częścią Mahabharaty („historia wielkich Indii”) opowiadająca o historycznym konflikcie, który wydarzył się około 5000 lat temu w Indiach. Nazywana Itihasa czyli piątą Wedą ( cztery pozostałe to Rg, Yajur, Sama Atharva). Bhagavad Gita znaczy z sanskrytu Pieśń Boga. Kryszna podczas rozmowy z swoim przyjacielem Arjuna ustanawia (ponownie, gdyż ta wiedza ciągle jest zapominana i istnieje od początku kreacji tego wszechświata materialnego) prawa tego wszechświata zwane dharmą czyli naturalnym obowiązkiem dla wszystkich. Poruszane są takie tematy jak porządek społeczny, funkcjonowanie ciała, umysłu i natury. Obowiązki wszystkich porządków społecznych (kobiet, mężczyzn, duchownych, polityków, biznesmenów czy innych ludzi pracy). Porusza także zagadnienia związane z prawami wszechświata jak karma, reinkarnacja, procesy oczyszczające, zasady ofiar oraz rożnych obrzędów. Tłumaczy czemu istnieją różne religie (systemy jogi). I przede wszystkim odpowiada na fundamentalne pytania kim jestem , kim jest Bóg i jak mogę nawiązać z nim relację. Śrimad Bhagavatam to komentarz do Vedanta Sutry i jest bardziej zaawansowanym studium. Opisuje te same prawdy co Bhagvad Gita, jednakże podaje je w formie historii (autentycznych, które wydarzyły się w rożnych częściach wszechświata). Wszystkie historie łączy jedna esencja, w jaki sposób zbliżyć się do Boga. Opisuje związki, relacje, historie, kulturę, prawo i przewiduję przyszłość. Każdy kto chcę zrozumieć swoją pozycję i dlaczego obecnie cierpi, powinien sięgnąć po duchową korzyść płynąca z czytania Bhagavad Gita jak i Śrimad Bhavatham zostały przetłumaczone i obarczone komentarzem przez jego Boską Miłość A.C Bhaktivedanta Swamiego Prabhupada. Obie księgi są codziennie czytane w ośrodkach Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny na całym świecie od Tajwanu po Kanadę. Nie są to bynajmniej nudne dydaktyczne wykłady, a ciekawie realizacje oparte na praktykowaniu tego co napisane jest w owych pismach. W Polsce można nas odwiedzić w każdym większym mieście i posłuchać. Jeśli nie ma lokalnego ośrodka w Państwa wsi lub mieście to prosimy o kontakt mailowy.

Więcej:

Adresy świątyń i ośrodków Hare Kryszna w Polsce:

http://nama-hatta.pl/articles.php?article_id=329

Literatura:

http://vedanta.nama-hatta.pl/

3. Według kosmologii wedyjskiej wszechświat materialny jest wieczny ale ulega cyklicznym zmianom. Jeden z najmniejszych cykli to tak zwane Divya-yugi, które dzielą się na Satya, Treta, Dvapara i Kali yugę. Wiek Kali to ciemny wiek najkrótszy z cyklów Divya-yugi. Trwa 432 tys. lat i zaczął się 5000 lat temu, od momentu kiedy Kryszna tymczasowo przestał manifestować swoje rozrywki na Ziemi. W trakcie tego wieku wszystkie podstawy ludzkiego życia zgodne z dharma zostały utracone. Mianowicie na świecie będzie szerzył się hazard oraz spekulacja umysłowa, będą otwarte i przyjmowane jako norma społeczna rzeźnie i jedzenie mięsa, narkotyki i alkohol będą dostępne oraz ludzie będą ciągle zainteresowani przyjemnością pochodząc głównie z stosunku płciowego, co doprowadzi do rozbicia życia rodzinnego. W skrócie ludzie będą pod kontrolą swoją umysłu i zmysłów więc będą zachowywać się jak zwierzęta.

4. Brahman to słowo może mieć wiele znaczeń w zależności od kontekstu. W tym przypadku odnosi się do bezosobowej formy, którą przejawia Kryszna. Całość energii materialnej, którą obecnie widzimy składa się z 24 elementów fizycznych i subtelnych. Opisane bardzo dokładnie przez Krysznę w Bhagavd Gicie (rozdział 13 wersety 6-7) i obarczone komentarzem Jego Boskiej Miłości A.C Bhaktivedanta Prabhupada. Cały widoczny i niewidoczny wszechświat materialny jest formą Boga, w której my jako osoby – dusze przybraliśmy różne postacie i korzystamy z tej energii w postaci takich elementów jak eter, powietrze, ogień, woda i ziemia, ego umysł i inteligencja, aby pracować i zadowolić swoje ciała lub cierpieć skutki złych uczynków. Ta energia materialna jest manifestacją energii Kryszny. W skrócie Kryszna mówi „Ja jestem smakiem wody, źródłem światła, możliwością w człowieku, siłą życia we wszystkim, dźwiękiem w eterze, sylabą Om w mantrach wedyjskich (B.G 7. 8-11).

5. Paramatma – zlokalizowany aspekt Najwyższej Osoby Boga. Wszystkie dusze są częścią Kryszny i oryginalnie pochodzimy z świata duchowego. Jednakże te dusze, które nie chcą się podporządkować woli Najwyższego na własne życzenie schodzą do świata materialnego. Pomimo, iż są informowane przez Najwyższego Ojca, że nie jest to dobry pomysł i będą nie szczęśliwe. Jednakże, wszystkie dusze – żywe jednostki, jako, że są częścią Kryszny posiadają w ograniczonym stopniu te same cechy co On, więc są w pewnym stopniu niezależne i mają wolną wolę. Duszę nazywane są także marginalną energią Boga (tastha shakti) i mogą wybrać pod czyim wpływem będą energii duchowej czy energii materialnej, która tak naprawdę w obu przypadkach jest energią Kryszny. Energia materialna jak wspomnieliśmy wcześnie jest formą Kryszny nazwana Brahmanem. Dusze schodzą na plan ziemski i zgodnie z cyklem reinkarnacji i karmy (swojej pracy) otrzymują różne ciała. Dusza przebywa w ciele w rejonie serca, lecz nigdy nie jest sama. Towarzyszy jej zawsze Kryszna właśnie w postaci Paramatmy lub inaczej Duszy Najwyższej. Kryszna jest tak niesamowity, że nie tylko przebywa w sercu każdej żywej istoty, ale także znajduję się w każdym atomie tego wszechświata. Dla naszego własnego dobra i z powodu swojego wielkiego współczucia Kryszna towarzyszy nam w każdym ciele, w którym się znajdowaliśmy, znajdujemy i będziemy znajdować. Pięknie opisane jest to przez Śrila Prabhupada w poniższym komentarzu do B.G 2.22:” Przemieszczenie indywidualnej duszy rozmiarów atomu do innego ciała możliwe jest dzięki łasce Duszy Najwyższej. Dusza Najwyższa spełnia życzenia duszy indywidualnej, tak jak jeden przyjaciel spełnia pragnienia drugiego. Vedy, jak Mundaka Upanisad, a również Śvetaśvatara Upanisad, porównują duszę i Duszę Najwyższą do dwóch zaprzyjaźnionych ptaków siedzących na tym samym drzewie. Jeden z tych ptaków (dusza indywidualna) spożywa owoce tego drzewa, podczas gdy drugi (Krsna) jedynie obserwuje Swojego przyjaciela. Jeden z nich – mimo iż są one takie same jakościowo – oczarowany jest owocami drzewa materialnego, podczas gdy drugi tylko obserwuje czynności Swego przyjaciela. Tym obserwującym ptakiem jest Krsna, a pożywiającym się Arjuna. Chociaż są oni przyjaciółmi, to jednak jeden z nich jest panem, drugi zaś sługą. Zapomnienie o tym związku przez duszę indywidualną powoduje, że zmienia ona miejsce z jednego drzewa na inne, czyli jedno ciało na inne.”

6. Nauka wiedzy o Guru. Nazywana jest w sanskrycie guru tattva lub inaczej autentyczna wiedza o Guru. Guru jest jeden jest nim Pan Kryszna. Jednakże Kryszna zawsze zaangażowany jest w swoich rozrywkach w świecie duchowym. Kontrolę nad wszystkim zarówno w świecie duchowym jak i materialnym przedstawia poprzez swoje różnorakie energie i manifestacje, które nie są różne od Niego Samego. Pierwszą taką ekspansją, która nie jest różna od Niego samego jest Pan Balarama. Balarama jest pierwszym Guru. Oczywiście sam Balarama nie jest różny od Kryszny. Podawana jest analogia świecy jeśli mamy wiele świec i odpalimy wszystkie świece ogniem od pierwszej świecy. To po odstawieniu pierwszej świecy , nikt nie będzie w stanie zobaczyć różnicy oryginalnej świecy od pozostałych. Pan Balarama może pojawić się osobiście w wszechświecie materialnym w Swoim ciele duchowym, które nie ulega wpływowi tego wszechświata materialnego, ale może też upełnomocnić jakąś zwykła duszę, do reprezentowania Niego samego w roli Mistrza Duchowego - Guru. Taka upełnomocniona dusza dzieli się na nitya-siddha (wiecznie wyzwoloną) i saddhana-siddha (ta, która wyzwoliła się dzięki praktykowaniu ścieżki oddania w działaniu, czy inaczej bhakti-yodze). Założyciel Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny (A.C Bhaktivedanta Śrila Prabhupada) pochodzi z kategorii nitya-siddha i z własnej woli na życzenie Kryszny pojawił się tutaj na Ziemi, aby wskazać nam powrotną drogę do domu, natomiast większość jego uczniów, którzy zostali mistrzami duchowymi należą do drugiej kategorii. 

W jaki sposób saddhana-siddha może się wyzwolić, pierwszym krokiem jest zawsze odszukanie mistrza duchowego i podporządkowaniu się jego woli. Kryszna mówi w Bhagavad-gicie o tym proces w 4.34: „Spróbuj poznać prawdę przez zbliżenie się do mistrza duchowego. Zadawaj mu pokorne pytania i służ mu z oddaniem. Taka samo zrealizowana dusza może udzielić Ci wiedzy, gdyż ona sama ujrzała prawdę”. Wiedza ta schodzi z świata duchowego od wspomnianego Pana Balarama, poprzez tak zwana Guru parampara sukcesję mistrzów duchowych wspartą pismami świętymi jak Wedy. Jakie są cechy mistrza duchowego. Przede wszystkim kontroluje on swój umysł i zmysły. Dokonuje tego poprzez reguły i regulacje podane przez samego Pana Krysznę i sukcesję mistrzów duchowych. Taka osoba przed wszystkim wszędzie szerzy duchowe wartości jak: propagowanie pism świętych jak Śrimad Bhagavatam, Bhagavad-gita, intonowaniu świętych imion Boga oraz innych jak brak używania narkotyków, jedzenia mięsa, ryb i jajek, hazardu oraz propagowanie sakramentów świętych jak np. związek małżeński. W jaki sposób słowa mistrza duchowy otrzymuje przekaz z nieba duchowego? Poprzez praktyki duchowe jak modlitwa, regularne odwiedzenie świątyni, czczenie bóstw Najwyższej Osoby Boga (żadnych innych), regularne czytanie pism świętych, intonowanie imion Boga oraz regularne przebywanie z osobami praktykującymi duchowe życie i mające ten sam cel. Podawany jest przykład metalowego pręta, jeżeli dostatecznie długo będzie trzymali metalowy pręt w ogniu to nagrzej się i nabierze tych samych właściwości co ogień, za jego pomocą bez problemy podpalimy np. suchą trawę. Ta samą praktykę pod okiem mistrza duchowego przeprowadza uczeń (z pokornym nastawieniem). Dzięki temu jego świadomość nabiera tych samych cech co ogień (energia duchowa). W ten sam sposób mistrz duchowy przekazuje wiedzę, która pali naszą ignorancję (brak wiedzy na dany temat).

Tłumaczenie dla nama-hatta.pl

Wasz pokorny sługa Acarya-ratna dasa (Jan Reginia)

P.S Proszę o pokorne wybaczenia szacownych Waisznwów i czytelników jeżeli jakiekolwiek stwierdzenia dodane przez mnie w słowniczku są nie dostatecznie wyjaśnione lub zawierają błędy gramatyczne czy filozoficzne. W takim wypadku proszę o korektę. 

Źródło: http://www.dandavats.com/?p=16599