Każdy inny, wszyscy równi
Rasizm
zapisał się czarna kartą w historii XX wieku. Jego konsekwencje jeszcze dziś
odbijają się echem w niektórych
miejscach na Ziemi. Jest to bynajmniej dziwne, iż ideologia tak płytka i oparta
na fałszywych założeniach, wciąż jeszcze znajduje swoich zwolenników. Osobie rozsądnej i choćby tylko odrobinę
uduchowionej nieprawdopodobnym wydaje się ocenianie inteligencji na podstawie
koloru skóry czy przynależności do określonej rasy.
Ludzkość
podała już wiele kontrargumentów tej teorii, Ayurveda jest gotowa dodać swój.
Jest szczególny i zaskakujący, gdyż bazuje (jak na ironię!) na różnicach
pomiędzy ludźmi i to właśnie tych odnoszących się między innymi do koloru
skóry. Nie ma to jednak nic wspólnego z
rasizmem, gdyż typy psychofizyczne:
Kapha. Pitta i Vata są
reprezentowane wewnątrz każdej rasy i na
każdym obszarze.
Kiedy
mówimy, że ktoś ma ciemną karnację, rozumiemy przez to, iż jest ona ciemniejsza
niż karnacja osób w jego otoczeniu. Karnacja najbardziej opalonego Norwega i tak jest o kilka tonów
jaśniejsza niż jasnoskórego Afrykańczyka. Osobie ze Skandynawii wszyscy
mieszkańcy Indii mogą wydawać się prawie identyczni, i odwrotnie. Jednak
własnych rodaków będzie jej bardzo łatwo odróżnić od siebie, biorąc pod uwagę
powiedzmy odcień skóry czy oczu, rodzaj włosów, wielkość ust, itp. Dlatego też
przy próbach rozpoznania swojej prakriti powinniśmy porównywać się z osobami
tej samej rasy, zamieszkującymi ten sam obszar geograficzny oraz z krewnymi. Przyjrzyjmy się, co tak naprawdę może
powiedzieć nam kolor skóry.
Z
natury będąc doszą zimną, Vata nie jest w stanie zgromadzić wystarczającej ilości
ciepła do ogrzania ciała, dlatego osoby
tego typu mają słabe krążenie i chłodną
w dotyku skórę. Wyróżniają się zazwyczaj ciemną karnacją, szybko się opalają, a
ich skóra nie ma skłonności do poparzeń słonecznych. Pitta mają jasną karnację,
często różowawą czy lekko miedzianą.
Dobre krążenie sprawia, że ich skóra jest ciepła, jednak osoby te często
cierpią na nadciśnienie. Zanim się
opalą, nabawią się piegów. Powinny uważać na słonce, gdyż może działać na nie
alergizująco. Kapha lubią słońce i udaje im się uzyskać ładną opaleniznę, jeśli
będą opalać się w umiarkowany sposób. Ich skóra jest chłodna , ale nie zimna.
Mogą mieć kilka piegów, lecz nie tak dużo jak Pitta.
Sytuacja wygląda podobnie jeśli chodzi o kolor oczu.
Trochę trudniej użyć ayurvedyjskich
kryteriów w przypadku ras, gdzie dominuje pewien określony kolor, jak na przykład u Skandynawów- niebieski lub
u Azjatów-brązowy, a łatwiej u Europejczyków, gdzie występują wszystkie kolory
oczu. Jednak tak jak poprzednio, wprawny obserwator dostrzeże różnice.
Typowymi kolorami oczu Vata są szary, fioletowawy,
niebieskawy czasem też ciemnoczekoladowy.
Osoby o oczach różniących się nieco od siebie kolorami prawdopodobnie są
typami Vata. Jeśli oczy wydają się zbyt
małe w stosunku do całej twarzy, są zbyt blisko lub zbyt daleko od siebie, wydają się być pozbawione blasku, to również
wskazuje na Vata. Oczy Pitta są średniej
wielkości, zielone, jasnoniebieskie lub
czerwonawe. Patrząc w nie mamy wrażenie,
że świecą jak płomienie i emituja energię we wszystkich kierunkach. Czasem mają
czerwonawe otoczki, co daje efekt „spalania wzrokiem”. Wszystko to z powodu
„ognistej” natury Pitta. Oczy Kapha vedyjska poezja porównuje do płatków
lotosu, gdyż są duże i łagodne, chłodne i wilgotne. W większości przypadków
jasnobrązowe, piwne, czasem niebieskie.
Postrzeganie różnic pomiędzy między ludźmi, choćby tych
zewnętrznych, wynikających z prakriti,
nie powinno być okazją do tworzenia
destruktywnych teorii lecz do wyrażenia podziwu dla Natury za bogactwo form
tego świata. Tak właśnie powinniśmy rozumieć antyrasistowskie przesłanie
Ayurvedy.
Małgorzata Śreniawska
|