Lecture on SB 1.2.16 -- Los Angeles, August 19, 1972

Więc, śuśrūṣoḥ, śuśrūṣoḥ śraddhadhānasya (SB 1.2.16). Ktoś kto jest zaangażowany w słuchanie z wiarą, śraddhadhāna... Ādau śraddhā. Bez wiary nie można zrobić żadnego postępu. To jest początek duchowego życia. Ādau śraddhā. "Oh, tutaj jest..., Świadomość Kryszny tu jest. To jest bardzo dobre. Oni nauczają czegoś dobrego." Ludzie chwalą nasze czynności. Jeśli utrzymamy swój standard, wtedy oni to docenią. To jest nazywane śraddhā. To docenianie jest nazywane śraddhā, śraddhadhānasya. Nawet jeśli się nie przyłączy do nas, jeśli ktoś mówi, " Oh, to jest bardzo dobre... Ci ludzie są w porządku." Czasami oni, w gazetach piszą coś takiego: "Ci ludzie z Hare Kryszna są dobrzy. Chcemy ich więcej." Oni tak mówią. Takie docenianie również wznosi te osoby. Nawet jeśli nie słucha, nie przyjdzie, ale jeśli po prostu mówi: "To jest bardzo dobre.Tak" Tak jak małe dzieci, dziecko, on również docenia, próbuje wstać ze swymi czynelami. Docenia. Od samego początku życia: "To jest dobre." On wie czy nie wie, to nie ma znaczenia. Zwykłe docenienie daje mu odrobinę duchowego życia. To jest bardzo wspaniałe. Śraddhā. Jeśli oni nie stają w opozycji, po prostu docenią: " Oh, oni działają tak wspaniale....? Postęp w życiu duchowym oznacza rozwój takiego docenienia, to wszystko. Ale docenienie przychodzi stopniowo.

Więc śuśrūṣoḥ śraddhadhānasya vāsudeva-kathā-ruciḥ. W poprzednim wersecie zostało wyjaśnione, yad anudhyāsinā yuktāḥ. Ktoś musi być zaangażowany, zawsze myśleć. To jest miecz. Trzeba abyś wziął ten miecz świadomości Kryszny. Wtedy staniesz się wolny. Ten miecz przetnie węzeł. Więc... Teraz, jak możemy otrzymać ten miecz? Proces jest opisany tutaj, po prostu spróbuj słuchać z wiarą. Otrzymasz ten miecz. To wszystko. Rzeczywiście, nasz ruch świadomości Kryszny rozprzestrzenia się. Otrzymujemy ten miecz, jeden po drugim, po prostu przez słuchanie. Rozpocząłem ten ruch w Nowym Jorku. Wszyscy to wiecie. Nie miałem żadnego rzeczywistego miecza. Tak jak w niektórych religiach, oni biorą religijne pismo w jedną rękę, i miecz w drugą: "Zaakceptuj te pismo; w przeciwnym razie utnę ci głowę." To jest inne nauczanie. Ale ja również miałem miecz, ale nie tego rodzaju. Ten miecz - to danie szansy ludziom aby słuchali. To wszystko

Vāsudeva-kathā-ruciḥ. Jak tylko ktoś poczuje ruci... Ruci. Ruci znaczy smak. "Ah, tutaj są rozmowy o Krysznie, wspaniale. Posłucham." Natychmiast masz ten miecz. On jest w twojej ręce. Vāsudeva-kathā-ruciḥ. Ale do kogo przychodzi to ruci? Ten smak? Ja już to wyjaśniałem kilka razy, ten smak, podobnie jak cukier candy. Każdy wie, że jest on bardzo słodki, ale jeśli ktoś cierpi na żółtaczkę, dla niego on będzie gorzki. Każdy wie, że cukier candy jest słodki, ale dla tej szczególnej osoby, która cierpi na tę chorobę, żółtaczkę, smak cukru candy będzie bardzo gorzki. Każdy to wie. To jest fakt.

Więc ruci, smak do słuchania vāsudeva-kathā, kṛṣṇa-kathā, materialiści go nie poczują. Ruci, smak. Aby otrzymać ten smak, wymagane są wstępne czynności. Jakie? Pierwszą rzeczą jest docenienie: "Oh, to jest bardzo dobre." Ādau śraddhā, śraddadhāna. Śraddhā, docenienie, to jest początek. Potem sādhu-saṅga (CC Madhya 22.83). Potem wymieszane: "W porządku, ci ludzie intonują i rozmawiają o Krysznie. Pójdę tam i usiądę i posłucham więcej." To się nazywa sādhu-saṅga. Towarzystwo wielbicieli. To jest drugi poziom. Trzecim jest bhajana-kriyā. Kiedy ktoś towarzyszy tak właściwie, wtedy poczuje, "Dlaczego nie zostać uczniem?" Wtedy ktoś zgłasza się do mnie, "Prabhupāda, czy mógłbyś łaskawie przyjąć mnie na ucznia?" To jest początek bhajana-kriyā. Bhajana-kriyā znaczy angażowanie się w służbę dla Pana. To jest trzeci poziom.