Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej       

Hare Kryszna

ISKCON

uniwersalna duchowość

rozwój duchowy

bhakti-joga

joga

Bóg

religia

mantra

reinkarnacja

Kriszna

Krishna

Rama

Hare

Kryszna

hinduizm

krysznowcy

karma

Indie

Gaura

India

wyznawcy Kryszny

Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny

Bhagavad-Gita

Śrimad Bhagavatam

Festiwal Indii

Woodstock

Pokojowa Wioska Kryszny

vaisnava

waisznawa

waisznawizm

wajsznawa

wajsznawizm

religie wschodu

filozofia wschodu

duchowość

astrologia wedyjska

jyotish

przepisy wegetariańskie

kuchnia wegetariańska

joga

dezinformacja ruchów katolickich

serwis

portal

astrologia wedyjska

taniec indyjski

kalendarz księżycowy

muzyka indyjska

dharma

ayurweda

ayurveda

książki Prabhupada

nama-hatta

mantry

przepisy wegetariańskie

świątynia

festiwal

sekta

sekty

 
 
 
 
 
 
 
logowanie
rejestracja
regulamin strony
 
 
 
 
   Autor: Mahatma Das
dodał: admin    opublikowano: 2016-09-14    przeczytano: 909
kategoria: Porady i psychologia wedyjska
podkategoria: Porady i psychologia wedyjska
 
Powrót >>>     
 
Illuminations 15 - Popraw się część II
 

Nr 15 4 maja 2006

Popraw się część II


http://www.tstrain.com/Illuminations/Amend_Yourself_PartII.html
Oryginał znajduje się na stronie:

Otrzymałem informację zwrotną od mojego brata duchowego odnośnie ostatniego numeru biuletynu „Illuminations” na temat krytykowania. Rezultatem tego była wymiana kilku maili pomiędzy nami.

W naturalny sposób przykłady tego co można by zrobić, by pokonać tendencję do krytykowania pojawiły się w naszej konwersacji. Zachęcam cię do skorzystania z tych sugestii (ćwiczeń).

Postanowiłem zachować anonimowość tego brata duchowego. Zatem będę nazywał go „Prabhu”

Obyś zawsze myślał o Krysznie.


Mahatma das Popraw się – część II

 

Prabhu: Podejmę twoje wyzwanie, by nie krytykować przez 90 dni. I zrobię to poprzez wyszukiwanie w innych ich zalet.

Mahatma: Już zrobiłem błąd. Muszę zacząć od początku. To musi być kolejne 90 dni. Zatem jeśli uda ci się dojść do 89 dni i wtedy skrytykujesz, to musisz zaczynać od początku i przez 90 dni nie krytykować.

Prabhu: W czasie spaceru porannego zatytułowanego „Natura Drani” Srila Prabhupada podaje te słynne cytaty dotyczące krytykowania wielbicieli przez wielbicieli:

"Po prostu staraj się zrozumieć, że dranie mają następującą mentalność: „Nie zauważasz dobrych rzeczy”. Jeśli coś jest złego „Och, tu jest...” To oznacza, że nie jesteś nawet waisznawą. Nawet jeśli ktoś ma jakąś wadę, waisznawa tego nie widzi. On widzi dobre cechy."

Prabhu: Zatem tutaj Srila Prabhupada wskazuje, że waisznawowie nie krytykują. Zatem chyba nie jestem waisznawą. A ponieważ chcę nim być, więc powinienem przestać krytykować.

Mahatma: Prabhupada powiedział, że jeśli ktoś jest zawistny to znajduje się w świecie materialnym a jeżeli ktoś nie jest zawistny to znajduje się w świecie duchowym. Waisznawa widzi w innych tylko dobro. To wymaga takiej wzniosłej świadomości. Możesz jednak wyobrazić sobie, jaki byłbyś szczęśliwy i zadowolony, gdybyś posiadał taką świadomość. Jednak tak jak Ravana nie był w stanie porzucić swojego pragnienia posiadania Sity, nawet gdy ministrowie powiedzieli mu, że będzie ono przyczyną jego upadku, podobnie trudno jest porzucić krytykowanie, chociaż nie sprawia ono prawdziwej przyjemności. A co gorsze, krzywdzi naszą delikatną roślinkę bhakti.

Prabhu: Jeśli Kryszna mógł wypluć truciznę z piersi Putany i po prostu myśleć „Och, tu jest moja matka”, a następnie dać jej tę sama pozycję co Matka Jasioda w świecie duchowym, to dlaczego nie mogę nie zauważać niedociągnięć drugiej osoby?

Mahatma: Dobra kwestia. Tego ranka myślałem, że silna determinacja, by rozwinąć w sobie dobre cechy i porzucić złe ma miejsce wtedy, gdy obrzydnie nam nasze zachowanie niegodne waisznawy. Może być wiele technik poprawienia samych siebie, ale dopóki naprawdę nie będziemy chcieli się poprawić, to żadna z nich nie przyniesie efektu. Kiedy pełnimy bhakti, ale tak naprawdę nie chcemy porzucić naszych anartha i poprawić się, wtedy nasze bhakti będzie stawało się niyamagraha, po prostu zasadami i rytuałami.

Nie mogę nikogo zmusić do tego, żeby się zmienił, ale mogę przekonać ludzi dlaczego powinni się zmienić. O to chodzi mi w moich biuletynach.

Prabhu: Inną kwestią jest to, że tendencja do wyszukiwania wad może być podsycana przez niskie poczucie własnej wartości. Przywódcy Iskconu stali się ulubionym celem wielu osób. Czy jednak ktoś z nas będąc na ich pozycji zrobiłby to o wiele lepiej?

Mahatma: Praktycznie każdy widzi wady swoich szefów albo obwinia ich za swoje problemy.

Prabhu: Może być ciężko być osobiście odpowiedzialnym. Czasami przyznanie się i uderzenie się w piersi boli lub jest przerażające. Jeśli obwiniamy innych to w jakiś sposób sprawia to, że czujemy, że jesteśmy w porządku, albo powoduje że w sztuczny sposób mamy o sobie lepsze mniemanie.

Mahatma: Któregoś dnia Hrdayananda Maharaja dał tutaj wykład i powiedział, że jeśli chcesz mieć o sobie lepsze mniemanie to stań się lepszą osobą.

Prabhu: Mówi się, że jak zabijesz skunksa twoje ręce będą cuchnąć. Zatem jeśli próbuję umniejszyć innych sam też się umniejszę.

Mahatma: Tak, kiedy znajdujemy wady w innych wtedy wydaje się, że ta wada powraca do nas, żeby nas prześladować. A jak możemy być szczęśliwi i spokojni skupiając się na złych cechach innych osób?

Prabhu: Gdybym spędził tyle samo czasu na wykorzenianiu własnych wad ile spędzam na dostrzeganiu wad innych osób to prawdopodobnie już stałbym się czystym wielbicielem. A przynajmniej byłbym o wiele szczęśliwszy.

Mahatma: Niedostrzeganie wad innych nie oznacza wcale, że uważamy, że coś złego co oni zrobili jest dobre. My nie popieramy złego zachowania. Możemy doprowadzić kogoś do sądu za przestępstwo, które wobec nas popełnili, po to by oczyścił się, oraz w celu ochrony społeczeństwa i jednocześnie mu wybaczyć. Mamy tendencję do potępiania na wieki. Postępując tak jednocześnie potępiamy siebie.

Prabhu: Wszyscy rodzimy się w tym materialnym świecie z powodu zazdrości o Krysznę i ta zazdrość o Krysznę, a nawet o naszego guru odzwierciedla się w naszych relacjach z innymi. Jest to coś co trudno jest zauważyć i się do tego przyznać.

Mahatma: Jest to taka ważna kwestia. Pewnego razu nauczycielka kazała uczniom narysować obrazek kogoś kogo nienawidzą. Następnie powiesiła te obrazki na ścianie i dała każdemu strzałki do rzucania w swój obrazek. Kiedy zdjęła te obrazki ze ściany, uczniowie odkryli, że na ścianie za każdym obrazkiem był obrazek przedstawiający Jezusa. Wszyscy zaczęli płakać, kiedy zobaczyli, ze jego ciało jest pełne dziur zrobionych przez strzałki, które rzucali. Wtedy nauczycielka zacytowała powiedzenie Jezusa „Cokolwiek uczyniliście najmniejszym z nich, mnie to uczyniliście.”

Prabhu: Myślę, że lekarstwem na zazdrość jest rozwinięcie w sobie nastroju doceniania innych. Dobrym ćwiczeniem jest znalezienie przynajmniej trzech osób dziennie i powiedzenie za co ich naprawdę doceniamy.

Mahatma: Coraz bardziej zauważam wagę doceniania innych. Każdy ma jakieś wady, ale jeżeli skupimy się na rozwijaniu w sobie nastroju doceniania, to będziemy mieli tendencję do pomijania tych wad. Tak wiele można docenić.

Innym ćwiczeniem jest zrobienie listy wszystkich osób w twoim życiu, którzy w jakiś sposób ci pomogli. Robiąc to możemy zauważyć, że na tej liście są osoby, wobec których nadal mamy negatywne uczucia.

Prabhu: Docenianie jest cechą wyższej świadomości. Prabhupada zawsze doceniał nawet najmniejszą służbę jaką wykonaliśmy. I to docenienie zachęcało nas. Wyszukiwanie wad po prostu zniechęca. Czasami jakaś osoba może być zniechęcona tym co robi i wystarczy jej jedno słowo docenienia, żeby całkowicie zmienić swoje nastawienie.

Mahatma: Nasza wymiana listów przypomina mi o historii o ojcu, synu i ośle. Ta historia obrazuje jak śmiechu warte jest krytykowanie i w jaki sposób niczemu nie służy (o ile nie jest przekazane z miłością i w konstruktywny sposób)

Chłopiec jedzie na ośle a ojciec idzie obok niego. Wjeżdżają do wioski, a tam wszyscy zaczynają krytykować chłopca za to, że nie pozwala starszemu wiekiem ojcowi jechać na ośle. Chłopiec zsiada a ojciec wsiada na osła. Kiedy jednak dochodzą do następnej wioski wszyscy krytykują ojca za to, że zmusza syna do chodzenia piechotą. Postanawiają obaj jechać na ośle. Zgadnij co się dzieje? W następnej wiosce obaj są krytykowani za męczenie biednego osła zmuszając go do niesienia takiego ciężaru. Obaj zsiadają i idą piechotą. Wtedy w następnej wiosce wszyscy krytykują ich za to, że idą piechotą, podczas gdy mają osła.


Warto pamiętać o tej historii, kiedy mamy ochotę wyszukiwać błędy ponieważ o ile nie poproszono nas o konstruktywną krytykę i o ile nie robimy tego w nastroju służenia innym, to nasza krytyka tylko zaniepokoi innych.

Mahatma das (tłumaczenie Sravaniya dasi)

 
Powrót >>>     
Udostępnij:
   
 
  komentarzy: 0     0   0  
 
Aby dodawać komentarz do artykułu musisz być zalogowany.
zaloguj.
 
 
 
OSTATNIE NA FORUM
Re: Indradyumna Swami
(27-03-2024 13:32:32)
 
KUPIĘ Śrimad Bhagavatam, Canta 01-07
(23-02-2024 13:12:45)
 
Re: Przemyslenia na temat Harinama Sankirtana
(31-01-2024 19:22:28)
 
Nie jesteśmy wegetarianami ani nie-wegetarianami
(19-01-2024 18:59:38)
 
Re: Świeckie Państwo?
(20-12-2023 21:38:05)
 
Vanaprastha
(19-12-2023 21:41:53)
 
Re: Stało się… Watykan oficjalnie dopuszcza błogosławienie par jednopłciowych
(18-12-2023 20:31:21)
 
 
LINKI
 
 
 
 
 
 
 
TAGI
Święte Imię   Kryszna Katha   Varnaśrama   Filozofia   Kryszna   Mahatma das   Krishna Kshetra Swami   Prawo karmy   Polityka   Monarchia   Homoseksualizm   Kobiety   Astrologia   Chrześcijaństwo   Aborcja   Trivikrama Swami   Prabhupada  
 
Copyright © 2016. All Rights Reserved.  Created by Future Project